عطار نیشابوری
بخش بیست و دوم
الحکایه و التمثیل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بوقت نزع پیری زار بگریست بدو گفتند پیرا گریه از چیست چنین گفت او که اندر قرب صد سال دری می کوفتم من در همه حال کنون خواهد گشاد آن در بیک بار از آن می گریم از حسرت چنین زار که آگه نیستم کین در بعادت شقاوت می گشاید یا سعادت فرو می افتم از چرخ برین من کجا آیم ندانم بر زمین من مثالم کعبتین شش سو آید که تا خود بر کدامین پهلو آید در آن ساعت که جان از تن رها شد دو عالم آن زمان از هم جدا شد ازین سو تن ببیهوشی فرو رفت وزان سو جان بخاموشی فرو رفت که داند کین دو را کز هم جدا شد کجا بود و کجا آمد کجا شد جوامردا ازین نبود زیانت که گویی خواب خوش باد ای جوانت اگر بیتی خوشت آید ز جایی من بیچاره را گویی دعایی مرا کاری برآید روزگاری ترا بزیان نیاید هیچ کاری دعایی زود رو چون گشت نزدیک مرا نوری بود درخاک تاریک مرا راحت ترا باشد ثوابی خلاصم باشدار باشد عقابی تو خوش بنشسته در دنیای فانی که من درخاک چون باشم نهانی زهی ناخوش رهی در پیش ما را زهی بی شفقتی برخویش ما را عطار نیشابوری