عطار نیشابوری
بخش نوزدهم
الحکایه و التمثیل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بگوش خود شنودستم ز هر کس که موری را بسالی دانهٔ بس ز حرص خود کند در خاک روزن گهی گندم کشد گه جوگه ارزن اگر بادی برآید از زمانه نه او ماند نه آن روزن نه دانه چو او را دانهٔ سالی تمام است فزون از دانهٔ جستن حرام است مثال مردم آمد حال آن مور که نه تن دارد و نه عقل و نه زور شده در دست حرص خود گرفتار بنام و ننگ و نیک و بد گرفتار همی ناگاه مرگ آید فرازش کند از هرچ دارد خوی بازش هر آن چیزی که آنرا دوست تر داشت دلش باید ازو ناکام برداشت چو بستاند اجل ناگاه جانش سر آرد جملهٔ کار جهانش نه او ماند نه آن حرصش که بیش است کدامین خواجه صد درویش پیش است عطار نیشابوری