عطار نیشابوری
بخش پانزدهم
الحکایه و التمثیل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مگر دیوانهٔ میشد براهی سر خر دید بر پالیز گاهی بدیشان گفت چون خر شد لگدکوب چراست این استخوانش بر سر چوب چنین گفتند کای پرسندهٔ زار برای آنک دارد چشم بد باز چو شد دیوانه زان معنی خبردار بدیشان گفت ای مشتی جگرخوار گر آنستی که این خر زنده بودی بسی زین کار خر را خنده بودی شما را مغز خر دادست ایام از آنید این سر خر بسته بر دام نداشت او زنده چوب از کون خود باز چگونه مرده دارد چشم بد باز برو دم درکش و تن زن چه گویی چو چیزی می ندانی می چه جویی مشو چون سایه در دنبال این کار که ناید شمع را سایه پدیدار تو خود سایه برین مفکن که خورشید برای تو کند چون سایه جاوید اگر تو پیش کار خویش آیی ز خود خود را بلایی بیش آیی وگر تو دم زنی از پرده بیرون میان پردهٔ دل افکنی خون مکش چندین کمان بر تیر تدبیر که از تو بر تو می آید همان تیر عطار نیشابوری