عطار نیشابوری
بخش یازدهم
الحکایه و التمثیل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مگر باز سپید شاه برخاست بشد تا خانهٔ آن پیرزن راست چو دیدش پیرزن برخاست از جای نهادش در بر خود بند برپای سبوسی تر خوشی در پیش او کرد نهادش آب و مشتی جو فرو کرد کجا آن طعمه بود اندر خور باز که بازازدست شه خوردی در اعزاز کژی مخلب و چنگل بدیدش بدان تا چینه برچند نچیدش بآخر هم بخورد آن چینه را باز بصد سختی طپیدن کرد آغاز همه بالش ببرید و پرش کند که تا با او بماند بوک یک چند ز هر سویی درآمد لشگر شاه بدان سان باز را دیدند ناگاه بشه گفتند کار پیرزن باز که چون سرگشته شد زان پیرزن باز شهش گفتا چه گویم با چنین کس جوابش اینچ او کردست این بس الا ای خواب خوش برده زنازت بدست پیرزن افتاده بازت مرا صبرست تا این باز ناگاه بصد غیرت رسد با حضرت شاه بپیش شه ندانم تا چه گویی تو این دم خفتهٔ فردا چه گوئی عطار نیشابوری