عطار نیشابوری
بخش هفتم
الحکایه و التمثیل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شنیدم من که شبلی با گروهی همی شد در بیابان تا بکوهی بره در کاسه سر دید پر باد که از باد وزان می کرد فریاد گرفت آن کاسه سرگشته گشته برو دید ای عجب خطی نبشته که بنگر کین سر مردیست پر غم که او دنیا زیان کرد آخرت هم چو شبلی آن خط آشفته برخواند بزد یک نعره و آشفته درماند بیاران گفت این سر در چنین راه سر مردیست از مردان درگاه که هر کو در نبازد هر دو عالم نگردد در حریم وصل محرم تو هم گر هر دو عالم ترک گویی چنان کان مرد از مردان اویی بپیمایی بسختی چند فرسنگ که تا یک جو زر آید بوک در چنگ براه حق چنین تا شب بخفتی براه راستی گامی نرفتی تو بی صد رنج یک جو زر نیابی سوی حق رنج نابرده شتابی چو می گیرد عسس روز سپیدت شب تاریک چون باشد امیدت تو می گویی که جز حق می نخواهم بهشت و حور الحق می نخواهم تو آبی گندهٔ در ژندهٔ تنگ نمی باید بهشتت ای همه ننگ ز شیری زهره تو می شود آب در آن هیبت چگونه آوری تاب بیک دردی درآید عقل از پای چگونه ماند آنجا عقل بر جای عطار نیشابوری