رضیالدین آرتیمانی
غزل ها
غزل شماره ۷۶: تو بدین چشم شوخ و روی چو ماه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو بدین چشم شوخ و روی چو ماه ببری دل ز دست سنگ سیاه زیر دستت چه آسمٰان چه زمین پایمالت چه آفتاب و چه ماه روز مستی نمیبریم بسر این زمان آمدیم بر سر راه چون ننالیم که از تماشایش باز گردد بسوی دیده نگاه آنچه آن جلوه کرد با جانم برق هرگز نمیکند به گیاه ای که بی باک بر سر راهش میروی و نمیروی از راه باش یک لحظه تا برون آید آفتابم ز زیر ابر سیاه نفست از چه مرده زنده کند گر نه روح اللهی، بلا اشباه سنگ سوزم اگر ببٰارم اشک چرخ ریزم اگر بر آرم آه گاه و بی گاه منع ما نکنی چشمت ار بر رخش فتد ناگاه گفتمش میرود رضی گفتا هر کجا میرود خدا همراه رضیالدین آرتیمانی