حکیم سنایی غزنوی
طریق التحقیق
فصل در مذمّت مرائی و ریائی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صفت آنکه داردش حق دوست هر چه جز حق بود همه بت اوست دان که آنجا که شرط بندگی است بهترین طاعتی فکندگی است تا تو خود را نیفکنی ز اول نکنند ت قبول هیچ عمل تات باشد به کنج زاویه جاه برگرفتی به قعر هاویه راه نیست شو در رهش که راه این است دربن چاه شو که جاه این است از پی آنکه زاهدت خوانند صوفی چست و عابدت خوانند، ظاهر آراستی به حسن عمل باطن انباشتی به زرق و حیل نه غلط گرداب خطات افتاد این خطابین که از کجات افتاد رهروان را روش چنین نبود در طریقت طریق این نبود نشود گر کند به آب گذر قدم راهرو به دریاتر وربگیرد همه جهان آتش دامنش را نسوزد آن آتش نقد دل قلب شد در این بازار کو دلی در جهان تمام عیار؟ دل که او دار ضرب عشق ندید روی اخلاص و نقش صدق ندید ای زنقد وجود خویش به شک خیز و بنمای نقد خود به محک تاببینی توکم عیاری خویش زین چنین شور و زشت کاری خویش به زبان خیره لاف چند زنی ؟ ! لاف نیز از گزاف چند زنی ؟ ! چند گویی که من چنین کردم ؟ اول شب به روز آوردم ؟ طاعت روزم اینچنین بودست ؟ تیره شب ، سوزم اینچنین بودست ؟ در نماز و نیاز خاشع باش در قیام و قعود خاضع باش حکیم سنایی غزنوی