عطار نیشابوری
بخش سیهم
الحكایة و التمثیل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
لشکر محمود نیرو یافتند در ظفر یک طفل هندو یافتند طرفه شکلی داشت آن طفل سیاه از ملاحت فتنهٔ او شد سپاه آخرش بردند پیش شهریار عاشق او گشت شاه نامدار همچو آتش گرم شد در کار او یک نفس نشکیفت از دیدار او هر زمان شاخ نو از بختش نشاند لاجرم با خویش بر تختش نشاند درو جوهر ریخت در پیشش بسی وعدهٔ خوش داد از خویشش بسی طفل هندو در میان عز و ناز کرد چون ابر بهاری گریه ساز شاه گفتش از چه میگریی برم گفت ازان گریم که گه گه مادرم کردی از محمودم از صد گونه بیم گفت بدهد او سزای تو مقیم زان همی گریم که چندین گاه من بودم ازمحمود بی آگاه من مادرم کو تا براندازد نظر پیش شه بیند مرا بر تخت زر ای دریغا بیخبر بودم بسی زنده بی محمود چون ماند کسی عطار نیشابوری