رضیالدین آرتیمانی
غزل ها
غزل شماره ۳۲: حیف که اوقات ما تمام هبا شد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حیف که اوقات ما تمام هبا شد عمر گرانمایه صرف چون و چرا شد ما حصلی خود نداشت غیر ندامت حیف ز عمری که صرف مهر و وفا شد آنکه جمٰال تو دید بی دل و دین گشت و آنکه وصال تو یافت بی سر و پا شد یار شد اغیار و روزگار دگر شد روزی کافر مبٰاد آنچه به ما شد دین و دلی داشتیم و خاطر جمعی زلف پریشان و چشم مست بلا شد غیر نکرد آنچه ما ز خویش کشیدیم هجر نکرد آنچه روز وصل بما شد دربدر افتاد و اختیار نماندش از درت آنکو به اختیار جدا شد مرگ رضی موجب ملال تو گردید زنده بلا بس نبود مرده بلا شد رضیالدین آرتیمانی