حکیم سنایی غزنوی
غزلیات
غزل شماره ۲۱۷: ای بلبل وصل تو طربناک
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای بلبل وصل تو طربناک وی غمزت زهر و خنده تریاک ای جان دو صدهزار عاشق آویخته از دوال فتراک افلاک توانگر از ستاره در جنب ستانهٔ تو مفلاک در بند تو سر زنان گردون با طوق تو گردنان سرناک از بهر شمارش ستاره پیشانی ماه تختهٔ خاک از زلف تو صد هزار منزل تا روی تو و همه خطرناک ای نقش نگین تو «لعمرک» وی خلعت خلقت تو «لولاک» بر بوی خط تو روح پاکان از عقل بشسته تخته ها پاک با نقش تو گفته نقش بندت «لولاک لما خلقت الا فلاک» از رشک تو آفتاب چون صبح هر روز قبای نو کند چاک با تابش تو به ماه نیسان گشته می صرف غوره بر تاک از گرد رکاب تو سنایی مانندهٔ مرکب تو چالاک با کیش نه از کس و گزافست آن تو و آنگه از کسش باک؟ حکیم سنایی غزنوی