حکیم سنایی غزنوی
غزلیات
غزل شماره ۲۰۸: ای زلف تو تکیه کرده بر گوش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای زلف تو تکیه کرده بر گوش ای جعد تو حلقه گشته بر دوش ای کرده دلم ز عشق مفتون وی کرده تنم ز هجر مدهوش چون رزم کنی و بزم سازی ای لاله رخ سمن بناگوش گویند ترا مه قدح گیر خوانند ترا بت زره پوش گیرم که مرا شبی به خلوت تا روز نگیری اندر آغوش نیکو نبود که بی گناهی یک باره مرا کنی فراموش گیرم که سنایی از غمت مرد باری سخنش به طبع بنیوش بی روی تو بود دوش تا صبح از نالهٔ او جهان پر از جوش یارب شب کس مباد هرگز زینگونه که او گذاشت شب دوش حکیم سنایی غزنوی