حکیم سنایی غزنوی
غزلیات
غزل شماره ۱۶۷: تا کی از ناموس هیهات ای پسر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا کی از ناموس هیهات ای پسر بامدادان جام می هات ای پسر ساغری پر کن ز خون رز مرا کاین دلم خون شد ز غمهات ای پسر خوش بزی با دوستان یک دم بزن دل بپرداز از مهمات ای پسر بر نشاط و خرمی یک دم بزی وقت کن ایام و ساعات ای پسر هر کجا دلدادهٔ آواره ای بینی او را کن مراعات ای پسر چند بر طاعات ما راحت کنی نیست ما را برگ طاعات ای پسر عاشقان مست را وقت صبوح سود کی بخشد مقالات ای پسر هر زمان خوانی خراباتی مرا چند باشی زین محالات ای پسر کاشکی یک دم گذارندی مرا در صف اهل خرابات ای پسر حکیم سنایی غزنوی