حکیم سنایی غزنوی
غزلیات
غزل شماره ۱۶۱: زینهار ای یار گلرخ زینهار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زینهار ای یار گلرخ زینهار بی گنه بر من مکن تیزی چو خار لالهٔ خود رویم از فرقت مکن حجرهٔ من ز اشک خون چون لاله زار چون شکوفه گرد بدعهدی مگرد تا مگر باقی بمانی چون چنار چون بنفشه خفته ام در خدمتت پس مدارم چون بنفشه سوگوار زان که جانها را فراقت چون سمن یک دو هفته بیش ندهد زینهار باش با من تازه چون شاه اسپرم تا نگردم همچو خیری دلفگار از سر لطف و ظریفی خوش بزی همچو سوسن تازه ای آزاده وار همچو سیسنبر بپژمردم ز غم یک ره از ابر وفا بر من ببار چون نخوردم بادهٔ وصلت چو گل همچو نرگس پس مدارم در خمار ای همیشه تازه و تر همچو سرو اشکم از هجران مکن چون گل انار حوضها کن گلبنان را از عرق تا چو نیلوفر در او گیرم قرار زان که از بهر سنایی هر زمان بر فراز سرو و طرف جویبار بلبل و قمری همی گویند خوش زینهار ای یار گلرخ زینهار حکیم سنایی غزنوی