حکیم سنایی غزنوی
غزلیات
غزل شماره ۱۲۹: چون دو زلفین تو کمند بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون دو زلفین تو کمند بود شاید ار دل اسیر بند بود گوییم صبر کن ز بهر خدا آخر این صبر نیز چند بود خواجه انصاف می بباید داد با چنین رخ چه جای پند بود سرو را کی رخ چو ماه بود ما را کی لب چو قند بود می ندانی که پست گردد زود هر کرا همت بلند بود هر که معشوقه ای چنین طلبد همه رنج و غمش پسند بود حکیم سنایی غزنوی