حکیم سنایی غزنوی
الباب العاشر فی سبب تصنیف الکتاب و بیان کتابة هذا الکتاب رعایة لذوی الالباب
اندر تفضیل سخن خویش گوید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از همه شاعران به اصل و به فرع من حکیمم به قول صاحب شرع شعر من شرح شرع و دین باشد شاعر راست گوی این باشد قسم من دان ز جملهٔ شعرا از پیمبر من از خدای آلا قدر من کم کند عدو گه گاه چون دبیران ز نقش بسم اللّٰه کی شود ز آفت دبیر و قلم قدر بسم اللّٰه از دو مُدبر کم کس بنگرفت ماهی از تابه دیو باشد مقیم گرمابه حایض او من شده به گرمابه ماهی او من طپیده در تابه مرغ خانه که اندر آب افتاد دان که در ورطهٔ عذاب افتاد بندهٔ دین و چاکر ورعم شاعری راست گوی و بی طمعم همچو آبم به هرکجا باشم تا نیابی گران بها باشم من شناسم که چیست نور شراب که بسی خورده ام غرور سراب آب نایافته گران باشد چون بیابند رایگان باشد آب چون کم بود به جان جویند چون بیابند کون بدان شویند آنگهی کاب را عزیز کنند در زمان جای او گمیز کنند حکیم سنایی غزنوی