حکیم سنایی غزنوی
الباب السّابع فصل فیالغرور و الغفلة والنسیان و حبّالامانی والتّهور فی امور الدّنیا و نسیانالموت والبعث والنشر
فی طول العمر والحسرة مع ذلک
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نوح را عمر جمله ده صد بود حرص و امید او بر آن آسود چون گذر کرد نهصد و پنجاه در فذلک به حسره کرد نگاه گفت آوخ که بر من این ده صد بود بر من ز روزکی ده بد کرد ویرا سؤال روح امین سر ز بالا نهاده بر بالین کای ترا عمر از انبیا افزون چون گذر کرد بر تو دنیی دون بر چه سان یافتی جهان را تو چون سپاری کنون روان را تو گفت دیدم جهان چو تیم دو در آمدم از دری شدم ز دگر نوز ناسوده تن ز سیرِ سبیل کامد آواز پر نهیب رحیل می دهم جان و می برم حسرت شربتم ضربت و شفا شدّت عمرش ار بُد دراز ور کوتاه رخت بر بست زان گشاد به راه عاقبت هم برفت و بیش نماند آیت عزل خویشتن برخواند حکیم سنایی غزنوی