حکیم سنایی غزنوی
الباب السّادس فی ذکر نفس الکلّی و احواله
ذکر نفس الکلی نذیر ناصح و اهماله غرور فاضح
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اندر آمد چو ماه در شبگیر انَعِم اللّٰه صباح گویان پیر کند جسمی و ساکن ارکانی تیزچشمی و ره فرادانی روی چون آفتاب نور اندود جامه چون جامهٔ سپهر کبود ناگهانی تو گفتی آمد بر آفتابی ز حوض نیلوفر یا مگر باغبانِ طینت من ناگهان گشت بر بنفشه سمن دیده چون از نهاد من پُر کرد تا به سر دُرج جزع پر دُر کرد گفت چون نطق پر شکر بگشاد کُله خواجگی ز سر بنهاد کیف اصبحت ای پسر خوانده ای به زندان نفس درمانده ای به چاه غرور مانده اسیر بر تو نفس هوا پرست امیر خیز کاین خاکدان سرای تو نیست این هوس خانه است جای تو نیست چه افگنی بیهُده بساط نشاط اندرین صد هزار ساله رباط گر قبای بقا نخواهی سوخت برکش از تن قبای آدم دوخت خویشتن را ازین قفس برهان بنما از خلیفتی برهان باش گنجور در نشیمن خاک ورنه بگذر از انجم و افلاک حکیم سنایی غزنوی