حکیم سنایی غزنوی
الباب الخامس فی فضیلة العلم، ذکر العلم اربح لانّ فضله ارجح
اندر صفت پرورش دل گوید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل قوی کند ز زحمت و بیم جز شراب مفرّح تسلیم ایمن آنگه شوی ز محنت و تاب که خوری شربتی ز بادهٔ ناب تا نخوردی شراب دین مستی چون بخوردی ز هر بلا رستی وان مفرّح که اولیا سازند در شفاخانهٔ رضا سازند خورِ اینجا گِلست ازو برگرد کانکه گِل خورد روش باشد زرد تا بدینجا ز گِل نپرهیزی کی ز گل سرخ روی برخیزی مرد گِل خواره را چو یاد دهد آخرالامر جان به باد دهد نان و جامهٔ سپید این منزل نفزاید مگر سیاهی دل دل کند سخت جامهٔ نرمت خورش خوش برد ز سر شرمت تو مشو غرّه بر نکویی پوست که خَلق پوش مرد خُلق نکوست ناخوشی خوب و نغز و زیبا نیست خوی خوش با کلاه و دیبا نیست نفس حسی به خوردن ارزانیست غذی جان ز خوان بی نانیست غافلان فربه از بطر زانند که غم جان و جامه کم دانند هر دلی را که غم بُوَد مسکون نه دلست آنکه هست خانهٔ خون مرد نبود که گرد خود پوید مرد راه نجات خود جوید تا کی از کنج خانه بیرون آی از چنین خانه ای سوی صحرا من غلام گزیده مردانم باد دایم فدایشان جانم حکیم سنایی غزنوی