حکیم سنایی غزنوی
الباب الثانی: فی الکلام ذکر کلام الملک العلّام یسهل المرام
ذکر حجّت قرآن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باش تا روز عرض بر یزدان گلهٔ جان تو کند قرآن گوید این ماحل مصدّق تو چند باطل کشید بر حق تو گوید ای کردگار می دانی آشکارا چنانکه پنهانی شب و روزم بخواند با فریاد داد یک حرف من به صدق نداد حق نحو و معانی و اعراب زو ندیدم به صدق در محراب حنجره در سرود نیک آید جامهٔ غم کبود نیک آید به جز از گفت و گوی دمدمه ای نیست گوشی نصیب زمزمه ای گه بخواندی مرا به راه مجاز خیره بگشاده چون خران آواز که بسی لاف زد به دعوی ما پس ندانست قدر معنی ما سوی میدان خاص اسب بتاخت روی ما از نقاب ما نشناخت بر سرِ کوی ما ز زشت و نکو سگی آمد کسی نیامد ازو عقل و جان را به حکم من نسپرد سوی رای و هوای خویشم برد گه به تیغ هوا بخست مرا گاه بر دام نفس بست مرا گه به سوی شراب راند مرا گه به راه سرود خواند مرا گه شکستی چوچوب را سکنه سر و روی حروفم از شکنه گه چو قوّال کرده از نغمه متفرّق حروفم از زخمه ای مدبّر ز مُدبری چونین خواهم انصاف تو به یوم الدین در سرای مجاز از سر ناز گه به بازار و گه به بانگ نماز جلوه کردی برای اعجازی گه به حرفی و گه به آوازی حکیم سنایی غزنوی