حکیم سنایی غزنوی
الباب الاوّل: در توحید باری تعالی
التمثیل فیالذی هو یُطعمنی و یَسقین
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باز را چون ز بیشه صید کنند گردن و هردو پاش قید کنند هر دو چشمش سبک فرو دوزند صید کردن ورا بیاموزند خو ز اغیار و عاده باز کند چشم از آن دیگران فراز کند اندکی طعمه را شود راضی یاد نارد ز طعمهٔ ماضی باز دارش ز خود پیاده کند گوشهٔ چشم او گشاده کند تا همه بازدار را بیند خلق بر بازدار نگزیند زو ستاند همه طعام و شراب نرود ساعتی بی او در خواب بعد آن برگشایدش یک چشم در رضا بنگرد درو نه به خشم از سرِِ رسم و عاده برخیزد با دگر کس به طبع نامیزد بزم و دستِ ملوک را شاید صیدگه را بدو بیاراید چون ریاضت نیافت وحشی ماند هرکه دیدش ز پیش خویش براند بی ریاضت نیافت کس مقصود تا نسوزی ترا چه بید و چه عود فرخ آنکو همه طعام و شراب از مسبّب ستد نه از اسباب رو ریاضت کش ارت باید باز ورنه راه جحیم را می ساز دیگران غافلند تو هُش دار واندرین ره زبانت خامش دار حکیم سنایی غزنوی