حکیم سنایی غزنوی
الباب الاوّل: در توحید باری تعالی
التمثیل فی شأن من کان فی هذه اعمی فهو فیالآخرة اعمی جماعة العمیان و احوال الفیل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بود شهری بزرگ در حدِ غور واندر آن شهر مردمان همه کور پادشاهی در آن مکان بگذشت لشکر آورد و خیمه زد بر دشت داشت پیلی بزرگ با هیبت از پی جاه و حشمت و صولت مردمان را ز بهر دیدن پیل آرزو خاست زانچنان تهویل چند کور از میان آن کوران برِ پیل آمدند از آن عوران تا بدانند شکل و هیآت پیل هریکی تازیان در آن تعجیل آمدند و به دست می سودند زانکه از چشم بی بصر بودند هریکی را به لمس بر عضوی اطلاع اوفتاد بر جزوی هریکی صورت محالی بست دل و جان در پی خیالی بست چون برِ اهل شهر باز شدند برشان دیگران فراز شدند آرزو کرد هریکی زیشان آنچنان گمرهان و بدکیشان صورت و شکل پیل پرسیدند وآنچه گفتند جمله بشنیدند آنکه دستش بسوی گوش رسید دیگری حال پیل ازو پرسید گفت شکلیست سهمناک عظیم پهن و صعب و فراخ همچو گلیم وانکه دستش رسیدی زی خرطوم گفت گشتست مر مرا معلوم راست چون ناودان میانه تهیست سهمناکست و مایهٔ تبهیست وانکه را بُد ز پیل ملموسش دست و پای سطبر پر بوسش گفت شکلش چنانکه مضبوط است راست همچون عمود مخروط است هریکی دیده جزوی از اجزا همگان را فتاده ظن خطا هیچ دل را ز کلی آگه نی علم با هیچ کور همره نی جملگی را خیالهای محال کرده مانند غتفره به جوال از خدایی خلایق آگه نیست عقلا را در این سخن ره نیست حکیم سنایی غزنوی