مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حرف ه ، ی
غزل شمارهٔ ۳۱۹۴: وقتت خوش ای حبیبی، بشنو بحق یاری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
وقتت خوش ای حبیبی، بشنو بحق یاری ارحم حنین قلبی لا تسع فی ضراری دل را مکن چو خاره، مگزین ز ما کناره یا منیة الفاد، دار ولا تمار ساقی خاص روحی، در ده می صبوحی اللیل قد تولی و البدر فی التواری ای برده هوش ما را، یار آر دوش ما را اسقیتنا کسا صرفا علی الخمار مار را خراب کردی، غرق شراب کردی حتی بدا و افشا، ما کان فی سراری سلطان خیل مایی، لیلی لیل مایی یا لدةاللیالی، یا بهجةالنهار ای سر طور سینا وی نور چشم بینا انت الکبیر فینا، فارحم علی اصغار هین نوبت جنون شد، مستی ما فزون شد یا مسکرالعقول، یا هادم الوقار شاه سخن ور آمد، موج سخن درآمد نحن الصدا نصدی، والله خیر قاری مولانا بلخی