مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حرف ه ، ی
غزل شمارهٔ ۳۰۸۰: تو نور دیده جان یا دو دیده مایی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو نور دیده جان یا دو دیده مایی که شعله شعله به نور بصر درافزایی تو آفتاب و دلم همچو سایه در پی تو دو چشم در تو نهاده ست و گشته هرجایی از آن زمان که چو نی بسته ام کمر پیشت حرارتیست درون دل از شکرخایی ز کان لطف تو نقدست عیش و عشرت ما نیم به دولت عشق لب تو فردایی به ذات پاک خداوند کز تو دزدیده ست هر آنچ آب حیاتست روح افزایی ز جوی حسن تو خوبان سبو سبو برده به تشنگان ره عشق کرده سقایی زهی سعادت آن تشنگان که بوی برند به اصل چشمه آب خوش مصفایی سبوی صورت ها را به سنگ برنزنند خورند آب حیات تو را ز بالایی خدیو مفخر تبریز شمس دین به حق دو صد مراد برآری چنین چو بازآیی مولانا بلخی