مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حرف ه ، ی
غزل شمارهٔ ۳۰۲۵: جای دگر بودهای زانک تهی رودهای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جای دگر بوده ای زانک تهی روده ای آب دگر خورده ای زانک گل آلوده ای مست دگر باده ای کاحمق و بس ساده ای دل چه بدو داده ای رو که نیاسوده ای گنج روان در دلت بر سر گنج این گلت گیرم بی دیده ای آخر نشنوده ای چیست سپیدی چشم از اثر نفس و خشم چون پی دارو ز یشم سرمه دهی سوده ای از نظر لم یزل دارد جانت تگل پرتو خورشید را تو به گل اندوده ای گنج دلت سر به مهر وین جگرت کان مهر ای تو شکم خوار چند در هوس روده ای از اثر شمس دینست این تبش عشق تو وز تبریزست این بخت که پرورده ای مولانا بلخی