مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حرف ه ، ی
غزل شمارهٔ ۳۰۱۹: ای که تو عشاق را همچو شکر میکشی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای که تو عشاق را همچو شکر می کشی جان مرا خوش بکش این نفس ار می کشی کشتن شیرین و خوش خاصیت دست توست زانک نظرخواه را تو به نظر می کشی هر سحری مستمر منتظرم منتظر زانک مرا بیشتر وقت سحر می کشی جور تو ما را چو قند راه مدد درمبند نی که مرا عاقبت بر سر در می کشی ای دم تو بی شکم ای غم تو دفع غم ای که تو ما را به دام همچو شرر می کشی هر دم دفعی دگر پیش کنی چون سپر تیغ رها کرده ای تو به سپر می کشی مولانا بلخی