مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حرف ه ، ی
غزل شمارهٔ ۲۹۷۹: هر روز بامداد طلبکار ما تویی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر روز بامداد طلبکار ما تویی ما خوابناک و دولت بیدار ما تویی هر روز زان برآری ما را ز کسب و کار زیرا دکان و مکسبه و کار ما تویی دکان چرا رویم که کان و دکان تویی بازار چون رویم که بازار ما تویی زان دلخوشیم و شاد که جان بخش ما تویی زان سرخوشیم و مست که دستار ما تویی ما خمره کی نهیم پر از سیم چون بخیل ما خمره بشکنیم چو خمار ما تویی طوطی غذا شدیم که تو کان شکری بلبل نوا شدیم که گلزار ما تویی زان همچو گلشنیم که داری تو صد بهار زان سینه روشنیم که دلدار ما تویی در بحر تو ز کشتی بی دست و پاتریم آواز و رقص و جنبش و رفتار ما تویی هر چاره گر که هست نه سرمایه دار توست از جمله چاره باشد ناچار ما تویی دل را هر آنچ بود از آن ها دلش گرفت تا گفته ای به دل که گرفتار ما تویی گه گه گمان بریم که این جمله فعل ماست این هم ز توست مایه پندار ما تویی چیزی نمی کشیم که ما را تو می کشی چیزی نمی خریم خریدار ما تویی از گفت توبه کردم ای شه گواه باش بی گفت و ناله عالم اسرار ما تویی ای شمس حق مفخر تبریز شمس دین خود آفتاب گنبد دوار ما تویی مولانا بلخی