مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حرف ه ، ی
غزل شمارهٔ ۲۹۰۲: ای درآورده جهانی را ز پای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای درآورده جهانی را ز پای بانگ نای و بانگ نای و بانگ نای چیست نی آن یار شیرین بوسه را بوسه جای و بوسه جای و بوسه جای آن نی بی دست و پا بستد ز خلق دست و پای و دست و پای و دست پای نی بهانه ست این نه بر پای نی است نیست الا بانگ پر آن همای خود خدای است این همه روپوش چیست می کشد اهل خدا را تا خدای ما گدایانیم و الله الغنی از غنی دان آنچ بینی با گدای ما همه تاریکی و الله نور ز آفتاب آمد شعاع این سرای در سرا چون سایه آمیز است نور نور خواهی زین سرا بر بام آی دلخوشی گاهی و گاهی تنگ دل دل نخواهی تنگ رو زین تنگنای مولانا بلخی