مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حرف ه ، ی
غزل شمارهٔ ۲۶۹۶: مرا در خنده میآرد بهاری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا در خنده می آرد بهاری مرا سرگشته می دارد خماری مرا در چرخ آورده ست ماهی مرا بی یار گردانید یاری چو تاری گشتم از آواز چنگی نوایش فاش و پیدا نیست تاری جهانی چون غباری او برانگیخت که پنهان شد چو بادی در غباری حیاتی چون شرار آن شه برافروخت که پنهان شد چو سوزی در شراری جمال گلستان آن کس برآراست که پنهان شد چو گل در جان خاری دلم گوید که ساقی را تو می گو که جانم مست آن باقی است باری دلم چون آینه خاموش گویاست به دست بوالعجب آیینه داری کز او در آینه ساعت به ساعت همی تابد عجب نقش و نگاری مولانا بلخی