مولانا بلخی
ترجیعات
سی‌وهشتم: هر روز بگه ز در درآیی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر روز بگه ز در درآیی بر دست شراب آشنایی بر ما خوانی سلام سوزان یا رب، چه لطیف و خوش، بلایی! ما را ببری ز سر به عشوه دیوانه کنی، و های هایی ما را چه عدم، چه هست، چون تو در نیست، وجود می نمایی دی کرده هزار گونه توبه بگرفته طریق پارسایی چون بیند توبه روی خوبت داند که عدوی تو بهایی بگریزد توبه و دل او را فریادکنان، بیا، کجایی؟ گوید که: « رسید مرگ توبه از توبه دگر مجو کیایی توبه اگر اژدهای نر بود ای عشق، زمرد خدایی ***** ترجیع نهم به گوش قوال تو گوش رباب را همی مال ***** ای بسته ز توبه بیست ترکش بستان قدحی رحیق و درکش زیرا که فضای بی امانست آن زلف معنبر مشوش ای شاهد وقت، وقت شه رخ سودت نیکند رخ مکرمش بینی کردن چه سود دارد؟ با آن که دهان زنی چو گربش سجده کن و سر مکش چو ابلیس پیش رخ این نگار مه وش از شش جهت است یار بیرون پرنور شده ز روش هر شش دلدار امروز سخت مستست پرفتنه و غصه و مخمش جان دارد صدهزار حیرت از حسن منقش منقش از عشق زمین پر از شقایق در عشق فلک چنین منعش خاموش و شراب عشق کم نوش ایمن شو از ارتعاش و مرعش ***** چون لعل لبت نمود تلقین بر دل ننهیم بند لعلین ***** تا ساقی ما توی بیاری کفرست و حرام، هوشیاری ای عقل، اگرچه بس عزیزی در مست نظر مکن به خواری گر آن، داری، نکو نظر کن کان کو دارد، تو آن نداری گر پای ترا بتی بگیرد یکدم نهلد که سر به خاری دیوانه شوی که تو ز سودا در ریگ سیاه، تخم کاری در مرگ حیات دید عارف چون رست ز دیدهای ناری نورآمد و نار را فرو کشت دی را بکشد دم بهاری در چشم تو شب اگرچه تیره ست در دیدهٔ او کند نهاری می گوید عشق با دو چشمش « مستی و خوشی و پرخماری » بس کردم، تا که عشق بی من تنها بکند سخن گزاری ***** امروز دلست آرزومند چون طره اوست بند بربند مولانا بلخی