مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حرف ه ، ی
غزل شمارهٔ ۲۳۴۵: چو بیگاه است و باران خانه خانه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو بی گاه است و باران خانه خانه صلای جمله یاران خانه خانه چو جغدان چند این محروم بودن به گرداگرد ویران خانه خانه ایا اصحاب روشن دل شتابید به کوری جمله کوران خانه خانه ایا ای عاقل هشیار پرغم دل ما را مشوران خانه خانه به نقش دیو چند این عشقبازی لقبشان کرده حوران خانه خانه بدیدی دانه و خرمن ندیدی بدین حالند موران خانه خانه مکن چون و چرا بگذار یارا چرا را با ستوران خانه خانه در آن خانه سماع ختنه سور است ولیکن با طهوران خانه خانه بنا کرده ست شمس الدین تبریز برای جمع عوران خانه خانه مولانا بلخی