مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حرف ه ، ی
غزل شمارهٔ ۲۳۳۹: ایا گم گشتگان راه و بیراه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ایا گم گشتگان راه و بیراه شما را باز می خواند شهنشاه همی گوید شهنشه کان مایید صلا ای شهره سرهنگان به درگاه به درگاه خدای حی قیوم دعا کردن نکو باشد سحرگاه بپیوندید پیوند قدیمی چو هی چفسیده بر دامان الله چو یوسف با عزیز مصر باشید برون آیید از زندان و از چاه دلا بی گاه شد بازآ به خانه که ترک آید شبانگه سوی خرگاه صلا اکنون میان بسته ست ساقی صلا کز مهر سرمست است دلخواه به مغناطیس آید آخر آهن به سوی کهربا آید یقین کاه کنون درهای گردون برگشادند که عاجز شد فلک از ناله و آه بیا سجده کنان چون سایه ای دوست که بر منبر برآمد امشب آن ماه مثال صورتی پوشیده گر چه منزه بود از امثال و اشباه چو گنج جان به کنج خانه آمد به گردش می تنیدم همچو جولاه خمش کن تا که قلماشیت گویم ولکن لا تطالبنی بمعناه ولیک آن به که آن هم شیر گوید کجا اشکار شیر و صید روباه مولانا بلخی