مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حروف ر - ز
غزل شمارهٔ ۱۱۷۹: غره وجه سلبت قلب جمیع البشر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غره وجه سلبت قلب جمیع البشر ضاء بها اذ ظهرت باطن لیل کدر انی وجدت امراه اوصفه تملکهم او قمراء محتجباء تحت حجاب الفکر داخله خارجه شارقه بارقه صورتها کالبشر خلقتها من شرر حین نأت تنقصنی حین دنت ترقصنی کادسنا برقتها یذهب نور البصر قامتها عالیه قیمتها غالیه غمزتها ساحره ریقتها من سکر هدهدها من سباء اتحفنا من نبً مندیها اخبرنی غیبنی کالخبر قلت لروح القدس ما هی قل لی عجباً قال اما تعرفها تلک لا حدی الکبر مولانا بلخی