مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حروف الف تا خ
غزل شمارهٔ ۳۵۰: ز بعد وقت نومیدی امیدیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز بعد وقت نومیدی امیدیست به زیر کوری اندر سینه دیدیست نبینی نور چون دانی تو کوری سیه نادیده کی داند سپیدیست قرین صد هزاران نقش و معنی نهان تصریف سلطان وحیدیست که جنباننده این نقش و معنی ست چو بادی رقص های شاخ بیدیست مشو نومید از دشنام دلدار که بعد رنج روزه روز عیدیست که یبقی الحب ما بقی العتاب که هر نقصی کشاننده مزیدیست رها کن گفت به از گفت یابی یقین هر حادثی را خود ندیدیست مولانا بلخی