مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حروف الف تا خ
غزل شمارهٔ ۳۳۷: ببستی چشم یعنی وقت خواب است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ببستی چشم یعنی وقت خواب است نه خوابت آن حریفان را جواب است تو می دانی که ما چندان نپاییم ولیکن چشم مستت را شتاب است جفا می کن جفاات جمله لطف است خطا می کن خطای تو صواب است تو چشم آتشین در خواب می کن که ما را چشم و دل باری کباب است بسی سرها ربوده چشم ساقی به شمشیری که آن یک قطره آب است یکی گوید که این از عشق ساقیست یکی گوید که این فعل شراب است می و ساقی چه باشد نیست جز حق خدا داند که این عشق از چه باب است مولانا بلخی