مولانا بلخی
غزلیات مولانا - حروف الف تا خ
غزل شمارهٔ ۳۱۳: رباب مشرب عشقست و مونس اصحاب
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رباب مشرب عشقست و مونس اصحاب که ابر را عربان نام کرده اند رباب چنانک ابر سقای گل و گلستانست رباب قوت ضمیرست و ساقی الباب در آتشی بدمی شعله ها برافزود بجز غبار نخیزد چو دردمی به تراب رباب دعوت بازست سوی شه بازآ به طبل باز نیاید به سوی شاه غراب گشایش گره مشکلات عشاقست چو مشکلیش نباشد چه درخورست جواب جواب مشکل حیوان گیاه آمد و کاه که تخم شهوت او شد خمیرمایه خواب خر از کجا و دم عشق عیسوی ز کجا که این گشاد ندادش مفتح الابواب که عشق خلعت جانست و طوق کرمنا برای ملک وصال و برای رفع حجاب به بانگ او همه دل ها به یک مهم آیند ندای رب برهاند ز تفرقه ارباب ز عشق کم گو با جسمیان که ایشان را وظیفه خوف و رجا آمد و ثواب و عقاب مولانا بلخی