قرآن به فارسی
قرآن به فارسی ( ترجمه قمشه ای)
بلند مرتبه (اعلی)
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به نام خداوند بخشنده مهربان (ای رسول ما) نام خدای خود را که برتر و بالاتر (از همه موجودات) است به پاکی یاد کن. (۱) آن خدایی که (عالم را) خلق کرد و (همه را) به حد کمال خود رسانید. (۲) آن خدایی که (هر چیز را) قدر و اندازه ای داد و (به راه کمالش) هدایت نمود. (۳) آن خدایی که گیاه را سبز و خرم از زمین برویانید. (۴) و آن گاه خشک و سیاهش گردانید. (۵) ما تو را قرائت آیات قرآن چندان آموزیم که هیچ فراموش نکنی. (۶) مگر آنچه خدا خواهد (که از یادت برد) که او به امور آشکار و پنهان عالم آگاه است. (۷) و ما تو را بر طریقه (شریعت سهل و) آسان موفق می داریم. (۸) پس (به آیات الهی خلق را) متذکر ساز اگر سودمند افتد. (۹) البته هر که خدا ترس باشد (به این تذکر) پند می گیرد. (۱۰) و آن که شقی ترین مردم است از آن دوری گزیند. (۱۱) همان کس که عاقبت به آتش بسیار سخت دوزخ در افتد. (۱۲) و در آن دوزخ نه بمیرد (تا راحت شود) و نه زنده ماند (و برخوردار از زندگانی باشد). (۱۳) حقّا فلاح و رستگاری یافت آن کسی که تزکیه نفس کرد. (۱۴) و به ذکر نام خدا به نماز و طاعت پرداخت. (۱۵) (اما شما مردم از جهل و غفلت از پی این سعادت نروید) بلکه زندگانی دنیا را بگزینید و عزیز دارید. (۱۶) در صورتی که منزل آخرت بسی بهتر و پاینده تر (از دنیای چند روزه) است. (۱۷) این گفتار به حقیقت در کتب پیشین ذکر شده. (۱۸) بخصوص در صحف ابراهیم و تورات موسی (مفصل بیان گردیده است). (۱۹) قرآن به فارسی