جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۳۳۹: چون برید از تن رگ جان آه دل آهسته شد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون برید از تن رگ جان آه دل آهسته شد چنگ افتاد از نوا چون تار ازو بگسسته شد بی رخ جانان تماشای جهان لطفی نداشت آبروی این کهن باغ آن گل نورسته شد بس که چشمم ریخت در هجر رخت باران شوق عاقبت از لوح دل نقش صبوری شسته شد شد فگار از رشک حسد را دل و جان کز چه رو زخم تیغت مرهم ریش من دلخسته شد گه گهی دل جانب محراب ها می داشت میل تا نمودی آن دو ابرو میل دل پیوسته شد تا ز جعد مشکبو پیش دو رخ بستی نقاب بر رخ جامی در اقبال و دولت بسته شد جامی هروی