جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۳۱۰: شبم در ماتم هجران دو ابرو در خیال آمد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شبم در ماتم هجران دو ابرو در خیال آمد به سینه هر کجا ناخن زدم شکل هلال آمد پس از مرگ ای همایون زاغ افکن استخوانم را در آن صحرا که روزی بوی آن مشکین غزال آمد روم در سایه دیوار آن خورشید رخ میرم چو خواهد آفتاب عمر را روزی زوال آمد نشان نعل های مرکبش جوید سرشک من بلی سایل همیشه مایل صف نعال آمد نیاید جز به خوناب جگر در بر خدنگ او که باغ سینه و بستان جان را چون نهال آمد ز حشمت شاید ار پایش نیاید بر زمین زینسان که سرهای عزیزان در ره او پایمال آمد به وصف آن دهان تنگ گفت اکثر سخن جامی ازان رو عاشقان تنگدل را حسب حال آمد جامی هروی