کارو
چکامه های دیگر
تا ابد در دل این کوه صدا خواهم کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زین سپس با دگران عشق و صفا خواهم کرد همچو تو یکسره من ترک وفا خواهم کرد زین سپس جای وفا چون تو جفا خواهم کرد ترک سجاده و تسبیح و ردا خواهم کرد گذر از کوی تو چون باد صبا خواهم کرد هرگز این گوش من از تو سخن حق نشنید مردمان گوش به افسانهٔ زاهد ندهید داده از پند به من پیر خرابات نوید کز توی عهد شکن این دل دیوانه رمید شِکوه ز آیین بدت پیش خدا خواهم کرد درس حکمت همه را خواندم و دیدم به عیان بهر هر درد دوایی است دواها پنهان نسخهٔ درد من این بادهٔ ناب است بدان کز طبیبان جفا جوی نگرفتم درمان زخم دل را می ناب دوا خواهم کرد من که هم می خورم و دُردی آن پادشهم بهتر آنست که اِمشب به همان جا بروم سر خود بر در خُمخانهٔ آن شاه نهم آنقدر باده خورم تا ز غم آزاد شوم دست از دامن طناز رها خواهم کرد خواهم از شیخ کشی شهره این شهر شوم شیخ و ملا و مُریدان همه را قهر شوم بر مذاق همه شیخان دغل زهر شوم گر که روزی ز قضا حاکم این شهر شوم خون صد شیخ به یک مست روا خواهم کرد ز کم و بیش و بسیار بگیرم از شیخ وجه اندوخته و دینار بگیرم از شیخ آنقدر جامه و دستار بگیرم از شیخ باج میخانهٔ اَمرار بگیرم از شیخ وسط کعبه دو میخانه بنا خواهم کرد وقف سازم دو سه میخانهٔ با نام و نشان وَندَر آنجا دو سه ساقی به مه روی عیان تا نمایند همه را واقف ز اسرار جهان گر دهد چرخ به من مهلتی ای باده خواران کف این میکده ها را ز عبا خواهم کرد هر که این نظم سرود خرم و دلشاد بُود خانهٔ ذوقی و گوینده اش آباد بُود انتقادی نبُود هر سخن آزاد بُود تا قلم در کف من تیشهٔ فرهاد بُود تا ابد در دل این کوه صدا خواهم کرد کارو