جامی هروی
غزلیات جامی
شمارهٔ ۱۴: چو اشک خویشتن غلطم میان خاک و خون شبها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو اشک خویشتن غلطم میان خاک و خون شبها ز رشک آنکه بینم جام می را لب بر آن لبها شدی مشهور شهر آنسان که همچون سوره یوسف همی خوانند طفلان قصه حسنت به مکتب ها به خواب ار بر درت یابند جا جان های مشتاقان به بیداری کجا آیند دیگر سوی قالب ها ز تو هر شب ز بس یارب رود بر آسمان افتد ملایک را غلط در سبحه از غوغای یارب ها تنم را ز آتش دل هر دم افزاید تبی دیگر خدا را ای اجل رحمی که جانم سوخت زین تب ها شدم بدبخت ز اشک خود نشد آری مرا هرگز سعادتمندیی روزی ازین سیاره کوکبها ز هفتاد و دو ملت کرد جامی رو به عشق تو بلی عاشق ندارد مذهبی جز ترک مذهب ها جامی هروی