محمود شبستری
فصل پنجم
بخش ۴ - حکایت: عاقلی دید قطرۀ ژاله
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عاقلی دید قطرۀ ژاله بنشسته به سبزه و لاله گفت ابری نبود در عالم از کجا شد پدید این شبنم مرکز او ز شیب یا بالاست میل طبع وجود او به کجاست یک زمانی بدین سخن بگذشت تاب مهر اوفتاد در کُه و دشت قطرۀ ژاله دید آن سره مرد که ز ناگاه قصد بالا کرد میل اودید چون بسوی سماست کرد معلوم کز قبیل هواست تو ورای دو عالمی زنهار تا نگیری در این نشیب قرار شهسواری به قوّت نظری زان چو شاهان همیشه در سفری از عمل وز نظر چو شاه و وزیر گه به نخجیر و گاه در تدبیر چونکه رخش تو بر زمین بدوید گرد کی زان به دامن تو رسید تا به منزل رسی به آسانی دامن از گرد ره بیفشانی زان همه جست و جو برآسائی نکنی کار و کارفرمائی بازدانی که تا که بودی تو آتش شمع یا نه دودی تو لیک آن دانشت ندارد سود که در آنجا نمیتوان افزود این جهان است جای کسب کمال جهل نفس خود است عین ضلال محمود شبستری