محمود شبستری
فصل سوم
بخش ۷ - الضلال المبین الفرقة الاولی: اهل تشبیه نحس یاوه درای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اهل تشبیه نحس یاوه درای چون خودی را گرفتهاند خدای چون ز قید خودی نمیرستند صفت خویش بر خدا بستند زان خدا را چو خود همی خوانند که ره از خود برون نمیدانند قول حشوی به خویش بربستند وان خطا را صواب دانستند راه تقلید را پسندیدند همه بر ریش خویش خندیدند هیچکس عقل را کند معزول؟ چیست این ترّهات نامعقول واجب آمد نظر ولیک به شرع اصل این اصل ثابت است به فرع امر و حکم «قل انظروا» ز کتاب وارد اندر حق «اولوالالباب» وانگهی اندرین سخن راند چکند جهل خود نمیداند مُثْبِت نقل باز نقل بود دَوْر باشد، محال عقل بود گر نبودی قیاس و فهم و عبر خر به از آدمیستی ای خر چون بهایم امور جسمانی بیش دارد ز نوع انسانی بیست و نه مسأله است در معقول که نباشد موافق منقول باقیش رد مکن به نادانی بده انصاف اگر مسلمانی قول عاقل شنو تو از جبّار «وقنا ربّنا عذاب النار» مر تو را خود نه عقل و نه نقل است ورنه هم نقل مثبت عقل است محمود شبستری