متن 21

متن دانلود

می توانید متن را اصلاح نمایید:

دریغ نبود غم خوردن و جوهر دل را علف چنین آتشی خسیسی کردن و اگر کسی را دیوانه وار روزگاری برمی گذرد و از این علم ها و تدبیرها نمی خورد باید که جز شادی نکند زیرا که عزیزتر از عمر چیزی نیست در عالم. هرکه بی دستوری خداوند (کاله) این کالۀ علم را برگیرد سارق است و سارق دست بریده باشد وَ السَّارِقُ وَ السَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا اَیْدِیَهُمَا پس تو را که دست گیرد؟!
دنیا سقف دوزخ است همه ازهار و انوار و خوشی ها و آرزوها می بینی و در اندرون صد هزار عذاب و اگر کسی گوید تو را که عاقبت این سقف فرودرد وَ الْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِزنهار تا بر بام بلاله و ریاحین مغرور نشوی حُفَّتِ الجَنَّةَ بِالْمَکَارِهِ وَ حُفَّت النَّارُ بِالشَهَوَاتِاکنون هر حَظّی از دنیا که به شهوت گیری بدان که آن سقف دوزخ است اگر به حاجت باشد حسنات آخرت است همچنان که اسب را از جهت راه رفتن علف دهی آن حلال باشد زیان نباشد (بازرگان را) و اگر این لقمه به شهوت خوری به الله که حرام است و اگر حرام به ضرورت خوری حلال باشد تو پنداشتی که همین خمر حرام است و بس شهوت مست کننده است و تو در حالت مستی بر بام گلخن دنیا برآمده ای.
آغاز کنند و تفسیر قرآن گویند آن همه از ظن و قیاس طبع و گمان خویش است که می گویند (و تفسیر نام می کنند) هرگز ظن و گمان مخلوق با خواست خالق راست نیاید این است معنی مَنْ فَسَّرَ القُرآنَ بِرَایِهِ فَقَد کَفَرَو اگر سخن از کسی دیگر نقل کنند او عالم نباشد کسی که او شعر کسی دیگر گوید او شاعر نباشد او را راوی خوانند شاعر نخوانند (اگر) مردی سخن خویش گوی.

محقق ترمذی