میرزاده عشقی
مثنوی ها
شمارهٔ ۵ - در بزرگداشت فردوسی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
این شنیدستم که عیسی، مرده ای را زنده کرد مرده ای را زنده کرد و نام خود پاینده کرد نیم گیتی شد مسخر از طریق دین او شد جهان آئینه دار چهره آئین او هر دو فرسخ یک کلیسائی بپا بر نام او گشت تاریخ همه تاریخ ها ایام او وقف شد یکشنبه ها از بهر نام نیک او روز و شب ناقوس ها، گوینده تبریک او الغرض در مردم از سیبری تا آمریک دائما تعظیم و تکریم است بر آن نام نیک گر حکیمی مرده ای را زنده سازد اینچنین بهر او تکریم و تعظیم است در روی زمین بهر فردوسی چه باید کرد؟ کو از کار خویش یعنی از نیروی طبع و معجز گفتار خویش: مرده فرزندان چندین قرن ایران زنده کرد از لب آموی تا دریای عمان زنده کرد میرزاده عشقی