میرزاده عشقی
غزل ها و قصیده ها
شمارهٔ ۲۱ - استقبال از منوچهری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم ای دوست تو دانی که هوای تو کند لب من خدمت خاک کف پای تو کند رایگان مشک فروشی نکند هیچ کسی ور کند هیچ کسی زلف دوتای تو کند چه دعا کردی جانا؟ که چنین خوب شدی؟ تا چو تو چاکر تو، نیز دعای تو کند دل من در قفس عشق، هوای تو کند چشم من، آرزوی خدمت پای تو کند بین درین شهر، کسی مشک فروشی نکند گر کند شانه به زلفان دوتای تو کند قدرت عشق ببین، ای بت شیرین گفتار! شیخ در موقع تسبیح، دعای تو کند دوش با ساغر می درد دل خود گفتم گفت وصلش به جهان، نیز دوای تو کند گفتمش خرمن هستی من، آتش بگرفت گفت تن ده به بلا، چون که خدای تو کند گفتمش صبر چه حاصل؟ که رفیقان بروند گفت اینست، ولی کار وفای تو کند گفتمش گریه عاشق، نکند هیچ اثر گفت لیکن سخن عشق دعای تو کند «چه دعا کردی جانا که چنین خوب شدی؟» دل عشقی چه کند؟ گر که هوای تو کند میرزاده عشقی