صغیر اصفهانی
مثنوی ها
شمارهٔ ۵۲ - حکایت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شنیدستم که لقمان نکو نام بمردم بی طمع دادی همی وام کسی صد درهم از وی وام کردی به پیش خود خیال آن خام کردی که رهن و حجتهی چون نیست در کار به لقمان باز ندهم نیم دینار چو این اندیشه کرد از ناتمامی زوی گم گشت درهم های وامی بیامد بار دیگر نزد لقمان که بازم وام ده از روی احسان ز راه لطف لقمان دل آگاه دگر ره دادش آندر هم بدلخواه خیال اولین بار دوم کرد دراهم را چو اول بار گم کرد ز کار آگه شد و با صد ندامت بخود گفت از خیال بد ملامت بیامد در بر لقمان سوم بار ستد صددرهم و شد عازم کار بخود گفت ار برم از کار خود سود سراسر وام لقمان را دهم زود قضا را یافتی سود فراوان سه صد درهم ببردی نزد لقمان یکی بگرفت لقمان و بدو گفت مده نقد درستی را ز کف مفت مکن کج بعد از این اندیشهٔ راست دوصددرهم که گم کردی بر ماست صغیر این درس عبرت هرکه خواند عجب گر بهر نادادن ستاند صغیر اصفهانی