صابر همدانی
غزل ها
شمارهٔ ۴۴: تو را گفتم که همچون جان شیرین، همدمم باشی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو را گفتم که همچون جان شیرین، همدمم باشی نه با اغیار بنشینی و سر بار غمم باشی سخن با چهره ی بگشاده گو، ابرو مکش در هم چرا تا ماه شادی مانده، ماه ماتمم باشی؟ ز مجرم نقطه ای بر دار و ما را محرم دل کن چرا مجرم شوی، تامیتوانی محرمم باشی در این عالم به محبوبت سپردم تا تو نیز ایدل در آن عالم گواه صادق این عالمم باشی تو را ای کاخ صبر، آباد کردم تاشدم (صابر) که در راه محبت تکیه گاه محکمم باشی صابر همدانی