صابر همدانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۹: گر دل آئینه رویت را مجسم می کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر دل آیینه رویت را مجسم می کند جلوه گاهی از صفای دل فراهم می کند خوی بد را آنکه رجحان می دهد بر خلق نیک جنت خود را مبدل بر جهنم می کند گریهٔ شب خاطرت خندان کند چون روی صبح باغ را آثار شبنم سبز و خرم می کند می توان با پافشاری از هجوم خصم کاست سد محکم قدرت سیلاب را کم می کند گر ضعیفی دست یابد بر قوی، نبود شگفت پای همت، مور را غالب به ضِیغَم می کند آفتاب آسا قوی شو، ورنه، گر مانی ضعیف چون هلال مه فلک پشت تو را خم می کند زور بازوی تهمتن بایدت در کارزار ورنه کی دشمن فرار از نقش رستم می کند مصرعی برجسته (صابر) از (کلیم) آرم که گفت: «زخم ما، خون گریه از بیداد مرحم می کند» صابر همدانی