صابر همدانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۲: در گلشنی که از گل رویت سخن رود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در گلشنی که از گل رویت سخن رود ما را ز سر هوای گل و یاسمن رود مرجان کجا بلعل لبت می توان رسد آنجا که آبروی عقیق یمن رود؟ فردا حدیث حسن تو و شرح عشق ماست تنها حکایتی که دهن در دهن رود با یار چون بخلوت دل می توان نشست مغبون کسی بود که بهر انجمن رود با چشم ما کسی که برویت نظر کند هوشش ز سر درآید و تابش ز تن رود (صابر) هوای کوی تو دارد بسر هنوز کی از سر غریب هوای وطن رود؟ صابر همدانی