صابر همدانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴: هر که آمد در جهان پست و رفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که آمد در جهان پست و رفت رشتهٔ الفت ز ما بگسست و رفت مرگ صیاد است و، صیدش آدمی است کو که زین صیاد، سالم جست و رفت؟ عمر ما، همچون نسیم صبحگاه آمد و از پا دمی ننشست و رفت آدمی را، تن طلسم جان بود عاقبت میبایدش بشکست و رفت خرم از سر منزل کثرت گذشت آنکه شد از جام وحدت مست و رفت هیچکس با خویشتن چیزی نبرد هر که بودش هر چه داد از دست و رفت نظم را عقد گهر بگسسته بود لیکنش (صابر) به هم پیوست و رفت صابر همدانی